مقدمه
گرامر زبان انگلیسی نقش کلیدی در درک و استفاده صحیح از زبان دارد. آشنایی با زمان‌ها، افعال و ساختار جملات باعث می‌شود زبان‌آموزان دقیق‌تر و روان‌تر صحبت کنند. آموزشگاه زبان هیربدمهر با ارائه دوره‌های آموزشی تخصصی، مفاهیم گرامری را به شیوه‌ای ساده و کاربردی آموزش می‌دهد. در این مقاله، نکات مهم گرامر برای فارسی‌زبانان بررسی شده است. خواندن آن به زبان‌آموزان کمک می‌کند تا پایه‌ای قوی در زبان داشته باشند.
معرفی گرامر زبان انگلیسی و اهمیت آن برای فارسی‌زبانان
اهمیت گرامر در زبان انگلیسی
گرامر ستون فقرات زبان است. بدون درک دقیق قواعد گرامری، زبان‌آموز نمی‌تواند جمله‌ای درست بسازد یا مفهومی را به‌درستی منتقل کند. یادگیری گرامر به زبان‌آموز کمک می‌کند تا ساختارهای درست جمله را به کار ببرد و منظور خود را با دقت بیشتری بیان کند.
چالش فارسی‌زبانان با گرامر انگلیسی
زبان فارسی ساختار متفاوتی نسبت به انگلیسی دارد. در فارسی، جای اجزای جمله مانند فاعل، فعل و مفعول انعطاف‌پذیرتر است، اما در انگلیسی ترتیب کلمات نقش تعیین‌کننده‌ای دارد. این تفاوت باعث می‌شود فارسی‌زبانان در استفاده از زمان‌ها، حروف اضافه و ترتیب جمله بیشتر اشتباه کنند.
نقش گرامر در مهارت‌های چهارگانه زبان
گرامر پایه‌ای برای مهارت‌های اصلی زبان مانند گفتار، نوشتار، شنیدن و خواندن است. وقتی زبان‌آموز گرامر را خوب یاد بگیرد، جمله‌سازی دقیق‌تری خواهد داشت، بهتر می‌نویسد، راحت‌تر مطالب را درک می‌کند و مکالماتش طبیعی‌تر خواهد شد.
اهمیت گرامر در آزمون‌های بین‌المللی
در آزمون‌هایی مثل IELTS و TOEFL، بخش‌هایی از جمله نوشتاری و گفتاری به دقت گرامری حساس هستند. زبان‌آموزی که گرامر را خوب بداند، می‌تواند جملاتی روان و بدون خطا تولید کند و نمره بالاتری کسب کند. حتی در بخش ریدینگ و لیسنینگ نیز درک ساختار گرامری به فهم بهتر متون کمک می‌کند.
زمان‌های اصلی در زبان انگلیسی حال ساده، گذشته ساده و آینده ساده
Present Simple (حال ساده)
زمان حال ساده برای بیان عادت‌ها، واقعیت‌های کلی و وضعیت‌های دائمی به کار می‌رود. برای مثال، جمله “She goes to school every day” نشان‌دهنده‌ی فعالیتی منظم و تکراری است که به‌طور روزمره انجام می‌شود.
Past Simple (گذشته ساده)
گذشته ساده برای بیان رویدادهایی به کار می‌رود که در گذشته اتفاق افتاده و به پایان رسیده‌اند. مانند جمله “He watched a movie last night” که مشخص می‌کند عمل تماشای فیلم در گذشته انجام شده و تمام شده است.
Future Simple (آینده ساده)
از زمان آینده ساده برای صحبت درباره‌ی کارهایی استفاده می‌شود که در آینده رخ خواهند داد. جمله “They will visit us next week” نشان‌دهنده‌ی تصمیم یا برنامه‌ای در آینده است که هنوز اتفاق نیفتاده اما پیش‌بینی می‌شود.
زمان‌های استمراری حال استمراری، گذشته استمراری و آینده استمراری
حال استمراری (Present Continuous)
برای بیان فعالیت‌هایی است که دقیقاً در حال حاضر در حال انجام هستند استفاده می‌شود.
She is reading a book.
او دارد کتاب می‌خواند.
گذشته استمراری (Past Continuous)
برای توصیف فعالیتی که در گذشته در جریان بوده و معمولاً توسط اتفاق دیگری قطع شده استفاده می‌شود.
They were playing football when I saw them.
آن‌ها فوتبال بازی می‌کردند وقتی من آن‌ها را دیدم.
آینده استمراری (Future Continuous)
برای بیان فعالیتی که در آینده و در یک زمان خاص در حال انجام خواهد بود به کار می‌رود.
We will be studying at 10 PM.
ما ساعت ۱۰ شب در حال درس خواندن خواهیم بود.
زمان‌های کامل حال کامل، گذشته کامل و آینده کامل
حال کامل (Present Perfect)
این زمان برای بیان عملی استفاده می‌شود که در گذشته آغاز شده و تا زمان حال ادامه دارد یا اثر آن هنوز باقی مانده است.
I have lived here for five years.
من پنج سال است که اینجا زندگی می‌کنم.
گذشته کامل (Past Perfect)
برای توصیف عملی که قبل از یک اتفاق دیگر در گذشته انجام شده به کار می‌رود.
She had finished her homework before the movie started.
او تکالیفش را تمام کرده بود پیش از آنکه فیلم شروع شود.
آینده کامل (Future Perfect)
این زمان برای بیان عملی به کار می‌رود که تا زمان مشخصی در آینده به پایان خواهد رسید.
By next week, I will have completed the project.
تا هفته آینده پروژه را کامل خواهم کرد.
زمان‌های کامل استمراری حال کامل استمراری، گذشته کامل استمراری و آینده کامل استمراری
حال کامل استمراری (Present Perfect Continuous)
برای توصیف عملی که در گذشته شروع شده، تا زمان حال ادامه داشته و اثر آن هنوز باقی است.
I have been studying for two hours.
دو ساعت است که دارم درس می‌خوانم.
گذشته کامل استمراری (Past Perfect Continuous)
برای بیان عملی که در گذشته، قبل از یک زمان یا رویداد خاص، برای مدتی در جریان بوده است.
They had been waiting for an hour when I arrived.
آن‌ها یک ساعت منتظر مانده بودند وقتی من رسیدم.
آینده کامل استمراری (Future Perfect Continuous)
برای توصیف عملی که در آینده تا یک زمان معین ادامه پیدا می‌کند و مدت آن نیز مشخص است.
By next year, I will have been working here for five years.
تا سال آینده، پنج سال خواهد شد که اینجا کار می‌کنم.
ضمایر در زبان انگلیسی شخصی، ملکی، انعکاسی و اشاره
ضمایر شخصی (Personal Pronouns)
برای اشاره به فاعل یا مفعول جمله به‌کار می‌روند و شامل I, you, he, she, it, we, they و شکل‌های مفعولی آن‌ها مثل me, him, her, us, them هستند.
He is my friend. / من او را دوست دارم.
He is my friend. / I like him.
ضمایر ملکی (Possessive Pronouns)
برای نشان دادن مالکیت و تعلق چیزی به کسی به‌کار می‌روند. مانند my, your, his, her, our, their و شکل‌های مستقل آن‌ها مثل mine, yours.
This is her book.
این کتاب مال اوست.
ضمایر انعکاسی (Reflexive Pronouns)
برای اشاره به حالتی استفاده می‌شود که فاعل و مفعول جمله یکسان‌اند. مانند myself, himself, themselves.
She cut herself.
او خودش را برید.
ضمایر اشاره (Demonstrative Pronouns)
برای اشاره به افراد یا اشیای خاص استفاده می‌شود. مانند this, that, these, those.
This is my bag.
این کیف من است.
افعال مدال (Modal Verbs): can, could, may, might, must, shall, should, will, would
افعال مدال برای بیان توانایی، احتمال، اجازه، ضرورت یا پیشنهاد به‌کار می‌روند و به فعل اصلی جمله معنای خاصی می‌دهند:
| فعل مدال | کاربرد | مثال انگلیسی | معنی فارسی |
| can | توانایی یا اجازه | I can swim. | من می‌توانم شنا کنم. |
| could | گذشتهٔ can؛ احتمال یا درخواست مودبانه | Could you help me? | ممکنه کمکم کنید؟ |
| may | احتمال یا اجازه رسمی | May I leave now? | ممکنه الآن بروم؟ |
| might | احتمال ضعیف‌تر از may | It might rain tomorrow. | ممکنه فردا باران بیاید. |
| must | ضرورت یا الزام قوی | You must wear a helmet. | تو باید کلاه ایمنی بپوشی. |
| shall | پیشنهاد یا زبان رسمی در آینده | Shall we dance? | آیا برقصیم؟ |
| should | توصیه یا الزام ضعیف‌تر | You should study more. | باید بیشتر درس بخوانی. |
| will | آینده قطعی یا تصمیم‌گیری | I will call you tomorrow. | من فردا با تو تماس می‌گیرم. |
| would | درخواست مودبانه یا فرضی | I would like some coffee. | من کمی قهوه می‌خواهم. |
*
افعال عبارتی (Phrasal Verbs) و کاربرد آن‌ها
افعال عبارتی ترکیبی از یک فعل اصلی با یک یا چند حرف اضافه یا قید هستند که معنای کلی‌شان با معنی تک‌تک کلمات متفاوت است. این افعال در مکالمه‌های روزمره بسیار رایج هستند و دانستن آن‌ها به روان‌تر صحبت کردن کمک می‌کند:
| فعل عبارتی | معنی فارسی | مثال انگلیسی | معنی مثال |
| get up | بیدار شدن / بلند شدن | I get up at 7 a.m. every day. | من هر روز ساعت ۷ صبح بیدار می‌شوم. |
| look after | مراقبت کردن | She looks after her younger brother. | او از برادر کوچکش مراقبت می‌کند. |
| run out of | تمام شدن | We ran out of time. | زمان‌مان تمام شد. |
| give up | تسلیم شدن / رها کردن | He gave up smoking last year. | او پارسال سیگار را ترک کرد. |
| turn on | روشن کردن | Please turn on the lights. | لطفاً چراغ‌ها را روشن کن. |
| turn off | خاموش کردن | Don’t forget to turn off the TV. | فراموش نکن تلویزیون را خاموش کنی. |
| put off | به تعویق انداختن | They put off the meeting. | آن‌ها جلسه را به تعویق انداختند. |
| break down | خراب شدن (ماشین، دستگاه) | My car broke down yesterday. | ماشینم دیروز خراب شد. |
اسامی قابل شمارش و غیر قابل شمارش
در زبان انگلیسی، اسامی به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند که شناخت آن‌ها برای ساخت جمله‌های صحیح و دقیق ضروری است.
| نوع اسم | تعریف | مثال | جمله نمونه | ترجمه جمله |
| Countable Nouns (قابل شمارش) | اسامی‌ای هستند که می‌توان آن‌ها را شمرد و برایشان از a/an یا اعداد استفاده کرد. این اسامی می‌توانند در حالت مفرد یا جمع بیایند. | apple (سیب) | I have two apples. | من دو سیب دارم. |
| Uncountable Nouns (غیرقابل شمارش) | اسامی‌ای هستند که قابل شمارش نیستند و معمولاً مفهومی یا کلی هستند. برای آن‌ها از some/much استفاده می‌شود و حالت جمع ندارند. | water (آب) | I need some water. | من کمی آب نیاز دارم. |
درک تفاوت میان این دو نوع اسم، به زبان‌آموزان کمک می‌کند تا از افعال، ابزارهای کمّی و ساختارهای جمله به صورت صحیح استفاده کنند.
صفات و ترتیب قرارگیری آن‌ها در جمله
در زبان انگلیسی، صفات برای توصیف اسم‌ها به کار می‌روند و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرند. ترتیب صفات هنگام استفاده‌ی چندتایی در یک جمله، اهمیت زیادی دارد و باید رعایت شود.
| نوع صفت | توضیح | مثال | ترجمه |
| Number (تعداد) | نشان‌دهنده تعداد یا ترتیب | three, first | سه، اول |
| Opinion (نظر یا کیفیت) | بیان احساس یا نظر شخصی | beautiful, nice | زیبا، خوب |
| Size (اندازه) | بیان بزرگی یا کوچکی | big, small | بزرگ، کوچک |
| Age (سن) | اشاره به سن یا قدمت | old, young | پیر، جوان |
| Shape (شکل) | توصیف ظاهر فیزیکی | round, square | گرد، مربع |
| Color (رنگ) | توصیف رنگ | red, blue | قرمز، آبی |
| Material (جنس) | بیان ماده‌ی سازنده | wooden, metal | چوبی، فلزی |
مثال ترکیبی:
She has three beautiful small red shoes
او سه کفش کوچک و زیبا دارد.
شناخت و رعایت این ترتیب به زبان‌آموزان کمک می‌کند تا جملات طبیعی‌تر و دقیق‌تری بسازند.
قیدها: انواع و کاربردهای آن‌ها
قیدها (Adverbs) در زبان انگلیسی کلماتی هستند که اطلاعاتی درباره نحوه، زمان، مکان، مقدار یا تکرار یک عمل ارائه می‌دهند. این کلمات با افزودن جزئیات بیشتر، جملات را دقیق‌تر، روان‌تر و غنی‌تر می‌سازند. قیدها می‌توانند فعل، صفت یا قید دیگری را توصیف کنند و نقش مهمی در وضوح معنایی جمله ایفا می‌کنند.
قید زمان
I saw her yesterday.
من دیروز او را دیدم.
قیدهای زمان نشان می‌دهند که عمل در چه زمانی (گذشته، حال یا آینده) رخ داده است. این قیدها معمولاً در پایان جمله قرار می‌گیرند و فهم زمان وقوع فعل را آسان‌تر می‌کنند.
قید مکان
He is standing there.
او آنجا ایستاده است.
قیدهای مکان محل وقوع فعل را نشان می‌دهند. آن‌ها می‌توانند جهت، موقعیت یا فاصله مکانی را مشخص کنند و معمولاً بعد از فعل یا مفعول قرار می‌گیرند.
قید نحوه
She speaks slowly.
او آهسته صحبت می‌کند.
قیدهای نحوه چگونگی انجام یک عمل را بیان می‌کنند. این قیدها معمولاً با افزودن -ly به صفت ساخته می‌شوند و تصویر واضح‌تری از رفتار یا عمل ارائه می‌دهند.
قید مقدار
It’s very cold today.
امروز خیلی سرد است.
قیدهای مقدار شدت یا درجه یک ویژگی یا عمل را مشخص می‌کنند. این قیدها اغلب قبل از صفات یا قیدهای دیگر می‌آیند و میزان اثرگذاری را تعیین می‌کنند.
قید تکرار
He always arrives on time.
او همیشه به‌موقع می‌رسد.
قیدهای تکرار نشان می‌دهند که عمل با چه نظمی یا چند بار انجام می‌شود. آن‌ها معمولاً قبل از فعل اصلی و بعد از فعل to be قرار می‌گیرند.
حروف اضافه (Prepositions) و استفاده صحیح از آن‌ها
حروف اضافه (Prepositions) در زبان انگلیسی کلماتی هستند که رابطه‌ی میان اسم‌ها یا ضمایر با سایر اجزای جمله را نشان می‌دهند. این کلمات معمولاً برای بیان زمان، مکان، جهت یا شیوه انجام یک عمل استفاده می‌شوند و نقش مهمی در ساختار دقیق جملات دارند.
حرف اضافه مکان
The book is on the table.
کتاب روی میز است.
حروف اضافه مکان مانند on، in، at برای نشان دادن موقعیت اشیا یا افراد نسبت به یکدیگر به کار می‌روند و فهم موقعیت فیزیکی را ساده می‌سازند.
حرف اضافه زمان
We have a meeting at 5 PM.
ما ساعت ۵ عصر جلسه داریم.
حروف اضافه زمان مانند at، on، in برای مشخص کردن زمان دقیق یا کلی وقوع یک اتفاق استفاده می‌شوند.
حرف اضافه جهت
He walked to the park.
او به سمت پارک رفت.
این نوع حروف اضافه مسیر یا مقصد یک حرکت را نشان می‌دهند و معمولاً با افعال حرکتی همراه هستند.
حرف اضافه همراهی یا ابزار
She wrote the letter with a pen.
او نامه را با یک خودکار نوشت.
حروف اضافه‌ای مانند with، by برای نشان دادن ابزار یا فردی که با آن کار انجام شده استفاده می‌شوند.
حروف تعریف: معین (the) و نامعین (a, an)
حروف تعریف در زبان انگلیسی نقش مهمی در تعیین خاص یا عمومی بودن یک اسم ایفا می‌کنند. این کلمات به ما کمک می‌کنند تا مشخص کنیم که آیا در مورد چیزی خاص صحبت می‌کنیم یا به طور کلی اشاره داریم. حروف تعریف به دو نوع معین و نامعین تقسیم می‌شوند که هرکدام کاربرد خاص خود را دارند.
حرف تعریف معین
The book on the table is mine.
کتابی که روی میز است مال من است.
“The” برای اشاره به اسامی خاص و مشخص به کار می‌رود؛ یعنی چیزی که قبلاً در مکالمه یا نوشتار ذکر شده یا برای شنونده/خواننده شناخته شده است.
حرف تعریف نامعین a
A car passed by.
یک ماشین از کنار رد شد.
“A” زمانی استفاده می‌شود که اسم بعدی با یک صدای بی‌صدا (consonant sound) شروع شود و اشاره به چیزی عمومی و ناشناخته دارد.
حرف تعریف نامعین an
An apple a day keeps the doctor away.
یک سیب در روز، دکتر را دور نگه می‌دارد.
“An” زمانی به کار می‌رود که اسم بعدی با صدای مصوت (vowel sound) آغاز شود. این هم برای اشاره به اشیاء یا افراد غیر مشخص استفاده می‌شود.
ساختار جملات شرطی: نوع اول، دوم و سوم
جملات شرطی در زبان انگلیسی برای بیان رابطه بین یک شرط و نتیجه‌ی آن استفاده می‌شوند. این جملات به سه نوع اصلی تقسیم می‌شوند: نوع اول برای شرایط ممکن، نوع دوم برای شرایط فرضی در حال یا آینده، و نوع سوم برای شرایط غیرواقعی در گذشته.
جمله شرطی نوع اول
If it rains, we will stay home.
اگر باران ببارد، ما در خانه خواهیم ماند.
برای بیان شرایط ممکن و واقعی در حال یا آینده به‌کار می‌رود. بخش شرطی با زمان حال ساده و بخش نتیجه با “will” ساخته می‌شود.
جمله شرطی نوع دوم
If I had a car, I would travel more.
اگر ماشین داشتم، بیشتر سفر می‌کردم.
برای بیان شرایط فرضی و غیرواقعی در حال یا آینده استفاده می‌شود. بخش شرطی در زمان گذشته ساده و بخش نتیجه با “would” + فعل پایه می‌آید.
جمله شرطی نوع سوم
If I had known, I would have helped you.
اگر می‌دانستم، به تو کمک می‌کردم.
برای شرایط غیر واقعی در گذشته و نتایج از دست‌رفته کاربرد دارد. بخش شرطی با گذشته کامل و بخش نتیجه با “would have” + قسمت سوم فعل ساخته می‌شود.
تبدیل جملات معلوم به مجهول و بالعکس
در زبان انگلیسی، برای تأکید بر فاعل یا مفعول، می‌توان جملات را از حالت معلوم به مجهول یا بالعکس تبدیل کرد. در حالت معلوم، فاعل انجام‌دهنده عمل است، در حالی‌که در حالت مجهول، تمرکز روی مفعول و خود عمل است. این تبدیل به کمک تغییر ساختار فعل و جابه‌جایی نقش‌های جمله انجام می‌شود.
| نوع جمله | جمله نمونه (انگلیسی) | ترجمه فارسی | توضیح |
| جمله معلوم (Active) | The teacher explains the lesson. | معلم درس را توضیح می‌دهد. | فاعل (teacher) عمل را انجام می‌دهد. فعل در حالت معلوم است. |
| جمله مجهول (Passive) | The lesson is explained by the teacher. | درس توسط معلم توضیح داده می‌شود. | مفعول جمله معلوم (lesson) به فاعل جمله مجهول تبدیل شده و فعل مجهول شده است. |
| تبدیل مجهول به معلوم | The lesson is explained/The teacher explains the lesson | درس توضیح داده می‌شود → معلم درس را توضیح می‌دهد | با مشخص شدن فاعل، جمله از مجهول به معلوم برمی‌گردد. |
نتیجه گیری
در نهایت، تسلط بر اصول و ساختارهای گرامری زبان انگلیسی، نقش کلیدی در درک عمیق‌تر مفاهیم و برقراری ارتباطی روان و مؤثر ایفا می‌کند. از زمان‌ها و افعال گرفته تا تفاوت میان جملات معلوم و مجهول، هر نکته گرامری می‌تواند زبان‌آموز را در مسیر تسلط واقعی بر زبان هدایت کند. آموزشگاه زبان هیربدمهر با بهره‌گیری از متدهای روز آموزشی و تمرکز بر آموزش ساختارهای کلیدی مانند حروف اضافه، افعال مدال و صفات، بستری حرفه‌ای برای تقویت مهارت‌های نوشتاری و گفتاری زبان‌آموزان فراهم کرده است. یادگیری در محیطی هدفمند و تخصصی مانند هیربدمهر، نه‌تنها باعث کاهش اشتباهات رایج می‌شود، بلکه اعتماد به نفس شما در استفاده از زبان انگلیسی را نیز به‌طرز چشمگیری افزایش خواهد داد. فراموش نکنید که استمرار در تمرین، همراهی با اساتید مجرب و استفاده از منابع معتبر، کلید موفقیت در یادگیری هر زبان است و هیربدمهر این مسیر را برای شما هموار کرده است.
